CruiseAzie

Zaterdagochtend, varend op de Zuid-Chinese Zee, richting Hong-Kong een verslagje van ons bezoek aan Vietnam.
Donderdagochtend varend op de Saigonrivier richting de haven,
Langs de rivier waren mangrovebossen tot in het water, machtig gezicht. Op de rivier werd veel gevist met kleine bootjes.
Na ontscheping met de bus naar Ho Chi Minh Stad, het vroegere Saigon, over de enige autoweg van het land. De gids gaf een propoganda verhaaltje over Vietnam, hun systeem, hun successen, hun gewonnen oorlog, etc, etc.
Hij sprak een soort Engels met een Vietnamees accent dat door niemand ook door de Engelsen niet was te verstaan.
De binnenstad van Saigon is zeer ruim opgezet met brede boulevards, veel groen en bomen. Het presidentiële paleis werd bezocht, in de tuin staat die tank die door het hek was gereden ten einde van de oorlog. Mooi paleis met mooie kamers/kantoren, daarna een wandeling door het centrum, de Notre Dame gebouwd met stenen uit Frankrijk, daartegenover het prachtige postkantoor, verder gelopen naar het beeld van Ho Chi Minh gelegen aan het eind van een brede boulevard waar jaarlijks de vieringen plaatsvinden, verder wandelend langs de opera terug naar de bus voor een rondrit door de stad. Buiten het centrum zie je toch de schamele huisvesting voor de burgers, veel vuil op straat en armoede. Saigon telt momenteel ca 10 miljoen inwoners, je krijgt het idee dat alle inwoners van Saigon een scooter bereiden, je weet niet wat je ziet: al die scooters als mieren door elkaar. Het leuke is dat de met name de dames een winterjas, handschoenen, sokken en dan een helm dragen bij een temperatuur van meer dan 35 graden. We hebben in het Grand Hotel een heerlijke Vietnamese maaltijd genuttigd, overheerlijk!
Daarna een verplicht nummer, het Oorlogsmuseum, binnen veel foto's uit die tijd, buiten veel buitgemaakt Amerikaans oorlogstuig. Was te eenzijdig en niet compleet, ging alleen maar over de misdaden van de Amerikanen.
Daarna een overdekte markt bezocht, veel stinkende geuren en alles op elkaar, je kon er nauwelijks lopen.
Vrijdag hebben we Nah Trang bezocht (ten noorden van Saigon) de voormalige rustplaats van het Amerikaans leger, nu uitgegroeid van een vissersplaats naar een bloeiende stad van ca. 1,5 miljoen inwoners. Het schip was met volle vaart van wel 22,4 knopen naar gevaren want er was dringende medische hulp nodig, aangekomen in Nah Trang lag er al een bootje klaar om de patiënt De nodige medische hulp te kunnen verlenen. Het schip lag voor anker in de baai, ontschepen met de tender, in feite een reddingsboot van het schip, een leuke ervaring. Aangekomen in de haven met de bus naar de witte Budda hoog boven op een berg (175 treden) met een fantastisch uitzicht over de stad en de baai. Ook hier hadden we weer een gids met een brabbel Engels die nauwelijks te verstaan was, hierna wederom een rondrit door de stad, weer een markt waar je nauwelijks door de paden kon lopen, warm en zweterig, heel veel verkopers van allerlei aard, veel textiel, schoenen, sieraden, groente, fruit, vlees, vis en allerlei waardeloze prullaria. Een het mooiste ze reden ook nog met hun scooters toeterend door de gangpaden. Ook in deze regio veel armoede, ook hier langs de straat veel kleine kraampjes waar van alles wordt verkocht en gekookt en gebakken. De trottoirs staan vol met geparkeerde scooters zodat er weinig plek om te lopen. Op een terras aan zee, genietend van Coconut, kijkend over de zee even tot rust gekomen. Hierna een Hindu Tempel bezocht, zeer interessant en mooi. Hierna een kunstmarkt bezocht, geborduurde kunstwerken, gemaakt van zijden draadjes, een monnikenwerk maar heel mooi. (En duur)
In Vietnam zie je veel restauratie en nieuwbouw van Budda Tempels, de overheid stimuleert dit niet maar laat dit toe om de bevolking rustig te houden.
Uitkijkend over de Zuid-Chinese Zee maken wij ons op voor een bezoek van twee dagen aan Hong-Kong.